Επιστημονική – Λατινική ονομασία / Είδος: Berberis vulgaris
Γένος: Berberis
Οικογένεια: Berberidaceae
Συχνές ονομασίες: barberry / Βερβερίς η κοινή, βερβερίδα, λουτσιά, οξαγκαθιά, αξαγκάθα, βερβερίτσα.
Αγκαθωτό, φυλλοβόλο θαμνώδες φυτό με μικρά, σκληρά, πράσινα φύλλα που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 3 μέτρα. Καλλιεργείται ως καλλωπιστικό φυτό λόγω της παρατεταμένης ανθοφορίας, αποτελούμενη από βοτρυωδείς ταξιανθίες κίτρινων ανθέων. Κατά τους φθινοπωρινούς μήνες το φυτό καρποφορεί με μικρούς, κοκκινωπούς, πεπλατυσμένους, βρώσιμους καρπούς με όξινη γεύση. Οι καρποί του χρησιμοποιούνται στην παρασκευή μαρμελάδας αλλά καταναλώνονται κι ως αποξηραμένοι, σα σταφίδες, στη νοτιοδυτική Ασία και κυρίως στο Ιράν.
Οι καρποί του φυτού καθώς κι ο φλοιός του κορμού και της ρίζας του φυτού περιέχουν υψηλή περιεκτικότητα βερβερίνης, ουσία με ισχυρή αντιβακτηριακή δράση αλλά και διεγερτική δράση στην έκκριση χολής, ιδιότητες γνωστές από την αρχαιότητα καθιστώντας το φυτό ένα φαρμακευτικό βότανο με ισχυρή ευεργετική επίδραση στο πεπτικό σύστημα. Το φυτό αποδίδονταν κι άλλες φαρμακευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιήθηκε στην παραδοσιακή βοτανοθεραπευτική σε χρόνιες δερματικές παθήσεις αλλά κι ως αντιπυρετικό. Σύγχρονες έρευνες αναγνωρίζουν κι επιβεβαιώνουν το φαρμακολογικό δυναμικό του εν λόγω φυτού κι είναι δυνατό να χρησιμοποιηθούν, ειδικά τα φρούτα, στην ανάπτυξη νέων φαρμάκων για έλεγχο τόσο των φλεγμονωδών όσο και των αυτοάνοσων και μεταβολικών ασθενειών.
Ο πατέρας της βοτανικής Θεόφραστος (371 – 287 π.Χ.) στο εννιάτομο έργο του «Περὶ φυτῶν ἱστορίαι» που θεωρείται από τα πρώτα συγγράμματα στον τομέα της βοτανικής αναφέρεται στο φυτό υπό την ονομασία “βερβερίς”.
*Ο Βοτανικός Κήπος «Ζέλιος Γη» δε φέρει ευθύνη για τυχόν παρενέργειες από τη χρήση – κατανάλωση των φυτών και βοτάνων. Σας συστήνουμε να συμβουλεύεστε πάντοτε το θεράποντα ιατρό σας πριν προβείτε στη χρήση οποιουδήποτε φαρμακευτικού φυτού.