Επιστημονική – Λατινική ονομασία / Είδος: Melia azedarach L.
Γένος: Melia
Οικογένεια: Meliaceae / Μελιείδες
Συχνές ονομασίες: China berry tree, Persian lilac, Texas umbrella tree, syringa berry tree, tulip cedar, umbrella cedar, white cedar, China berry, Sichuan pagoda tree / Μελία η Αζεδαράχειος, μελία, ψευδομελία, αγριοπασχαλιά, ινδική μελία, πασχαλιά (σε όλη την Ελλάδα σχεδόν την αποκαλούν έτσι γιατί ανθίζει τον Απρίλιο μαζί με την Πασχαλιά και τα άνθη τους μοιάζουν), Σολωμό (Νάξο), Μοσχοκαρφιά, Μελιά, Λίλας των Ινδιών, Φράξος, Λουλουδιά ή Μαυρομάτα (Κύπρο).
Ανθεκτικό, ψηλό, ανθοφόρο, καλλωπιστικό, φυλλοβόλο δέντρο με καταγωγή πιθανώς από την Ινδία. Αποτελείται από σκουρόχρωμο, ρωγμώδη φλοιό και πλούσιο φύλλωμα με σκουροπράσινα, μακρόμισχα, λογχοειδή, μυτερά κι οδοντωτά φύλλα. Ανθοφορεί κατά τη διάρκεια της άνοιξης με ανοιχτόχρωμα μπλε-μωβ, αρωματικά άνθη και στη συνέχεια καρποφορεί με σφαιρικούς, κίτρινους, λιπαρούς καρπούς, διαμέτρου περίπου 1,5εκ. Οι καρποί του χρησιμοποιούνται στην Ινδία για την παρασκευή φωτιστικού ελαίου, στην κηροποιεία αλλά κι ως χάντρες κομπολογιών με την ονομασία “άγιο ξύλο”.
Το δέντρο παρουσιάζει πληθώρα θεραπευτικών ιδιοτήτων και χρησιμοποιούνταν από την αρχαιότητα ως φαρμακευτικό βότανο αλλά και για την κατασκευή λογχών κατά τον Όμηρο. Στο σημείο αυτό θα πρέπει να σημειωθεί ότι επικρατεί σύγχυση στη βιβλιογραφία και στις αναφορές των αρχαίων μεταξύ του εν λόγω δέντρου και του φράξου ή φράξινου.
Το φυτό χρησιμοποιείται ευρέως στην παραδοσιακή, λαϊκή, ινδική ιατρική κυρίως ως επουλωτικό αλλά και στην ίαση ελονοσίας και λέπρας. Αλλά και στην Ευρώπη, την Αμερική και την Αραβία έχει μελετηθεί και χρησιμοποιηθεί ευρέως ως φαρμακευτικό κυρίως σε παθήσεις του τριχωτούς της κεφαλής αλλά κι ως τονωτικό και ανθελμινθικό.